(روش انتخابي كنترل ترافيك در سيستم هاي ارتباط بي سيم مجهّز به سيستم پشتيباني شبكه هاي چندگانه) اين طرح در زمينه طراحي دستگاهي براي پردازش ترافيك توسط يك پايانه در يك سيستم ارتباطي بي‌سيم مي‌باشد كه از چندين شبكه‌ي دسترسي حمايت مي‌كند. از آنجا كه معضل ترافيك يكي از اساسي ترين و اصلي ترين مشكلات زندگي شهري است، تسريع و سهولت حركت خودروها امري بسيار ضروري و مهم در سيستم هاي ترافيك شهري و جادّه اي است چرا كه در ارتباط مستقيم با راحتي زندگي شهري مي باشد. لذا اين طرح براي طراحي يك سيستم هوشمند جهت كنترل ترافيك نوين مبتني بر ارتباط بي سيم كه توسط چند سيستم چندگانه پشتيباني مي شود ارائه شده است كه دسترسي به اطلاعات ترافيكي به هنگام تردد خودروها و برنامه ريزي تمام تجهيزات ترافيكي بر اساس شرايط جوّي و ترافيكي جادّه و خيابان بخشي از اهداف ومحورهاي عملي اين طرح مي باشد. در اين طرح شبكه‌اي از پايانه‌هاي دسترسي مختلف از يك سيستم ارتباط بي‌سيم حمايت مي‌كند و پردازش ترافيك توسط روش تركيبي از مراحل زير انجام مي‌گيرد: اطلاعات مسيريابي ترافيك از اولين شبكه‌ي دسترسي براي رسيدن به مقصد كه در شبكه‌ي دسترسي اول براي ترافيكي كه پردازش خواهد شد برنامه نويسي مي شود. در واقع اطلاعات مسيريابي ترافيك حداقل يكي از اولين شبكه‌ي دسترسي مي‌باشد، كه ترافيك از طريق شبكه‌ي دسترسي دوم ممكن است از طريق دستورالعمل‌ها و جهت‌دهي‌هاي ترافيكي مجاز باشد. در واقع در اين طرح مسيريابي ترافيك از طريق اطلاعات ترافيكي بر اساس روندها مي‌باشد و كنترل ترافيك از طريق شبكه‌ي دسترسي ثانويه نشان مي‌دهد كه آيا روند پردازش اطلاعات ممكن مي‌باشد يا خير. به عبارتي شبكه‌ي دسترسي ثانويه از طريق پردازش ممكن مي‌شود و ترافيك از طريق اين شبكه كنترل مي‌شود. در اين طرح براي كنترل ترافيك بوسيله ارتباط بي سيم از دو رديف سيستم پشتيباني استفاده ميشود كه سيستم پشتيباني چندگانه اول اطلاعات ترافيكي را به ابزار ارتباط بي سيم هماهنگ با پردازنده سيستم ارسال مي كند و سيستم پشتيباني چندگانه دوّم اطلاعات كنترل ترافيك شامل يك ليست از مشخصه‌ها مي‌باشد كه در آن ليست مشخصه‌ها، ترافيك مجاز مي‌باشد. و حداقل شبكه‌ي دسترسي ثانويه شامل يك عامل تعيين‌كننده‌ از يك مشخصه‌ي موجود در آن، مي‌باشد. در واقع شبكه‌ي پشتيباني دوم فرآيند تعيين قابل قبول بودن موجوديت شبكه‌ي دسترسي دوم را كنترل مي‌كند و عامل مشخص‌كننده‌ موجوديت شبكه‌ي دسترسي دوم را شناسايي واطلاعات آن را با پردازنده سيستم به اشتراكمي گذارد كه در آن ليست تعيين‌كننده كنترل ترافيك گنجانده شده است. همچنين عدم هماهنگي تجهيزات ترافيكي با هم و با مولفه هاي مختلفي مانند مشخصات جوي و ترافيكي جادّه و خيابان مشكلات فراواني را به وجود مي آورند كه اين سيستم بوسيله اعمال برخي سنسورهاي جوي وترافيكي هماهنگي ضروري بين اطلاعات جوي وترافيكي با ابزار و تجهيزات ترافيكي شهري و جاده اي ايجاد مي كند. به عنوان مثال شرايط جوّي و ترافيكي هيچ تاثيري در تنظيم ميزان حداكثر سرعت مجاز در جاده ها و خيابان ها نداشته و سرعت مجازي كه براي آن جاده يا خيابان اعمال شده در تمام شرايط يكسان است و در شرايطي مانند مه غليظ، لغزندگي جاده، ترافيك سنگين و غيره هيچ تاثيري در آن به وجود نمي آيد كه اين در اكثر موارد مشكل ساز خواهد بود. لذا در اين طرح يك سيستم هوشمند جهت برنامه ريزي تمام تجهيزات ترافيكي اعمّ از تابلوهاي سرعت مجاز و غيره بر اساس شرايط جوّي و ترافيكي جادّه و خيابان ارائه شده است كه بر اساس عملكرد سنسورهاي جويو ترافيكي و اشتراك اطلاعات آنها با كنترلر مركزي سيستم عمل مي كند.

يكي از مشكلات عمده حمل و نقل و ترافيك به ويژه در حيطه ترافيك شهري، متواري شدن خودرو پس از وقوع خسارت مي باشد كه اين حالت به ويژه به هنگام تصادف خودروي پارك شده رخ مي دهد. با توجه به آمار، روزانه تعداد بسياري از چنين تصادفات در سطح كشور اتفاق مي افتد كه طبيعتا\\" خسارت هاي فراواني را به دنبال دارد اما روشي عملي و اجرايي براي شناسايي خودروهاي متواري شده از تصادفات وجود ندارد و اين مهم با تكيه بر احتمال ثبت اطلاعات توسط شهود عيني و يا با رويت دوربين هاي مدار بسته احتمالي كه شايد در محيط بوده است صورت مي گرفته كه به هيچ وجه روش هاي قابل اعتماد و مطمئني نيستند، لذا ايجاد روشي مطمئن و قابل تكيه براي ثبت اطلاعات هويتي خودروهاي متواري شده ضروري بنظر مي رسد كه در اين طرح ارائه شده اين امر با استفاده از سيستم هاي هوشمند و تمام اتوماتيك اجرايي مي گردد.بنابراين اين سيستم با هدف تشخيص بروز تصادف و شناسايي خودرو اصابت كننده و ذخيره اطلاعات آن طراحي و ساخته شده است كه اساس كار آن مبنتي بر عملكرد سنسورهاي صوتي و لرزشي براي تشخيص بروز تصادف و سيستم هاي پردازش تصوير براي شناسايي خودرو اصابت كننده و ذخيره اتوماتيك اطلاعات آن مي باشد. در اين سيستم خودروها به دو گروه سنسورها و دوربين هاي ظبط و پردازش تصوير در جلو ، عقب و بغل خودرو مجهز مي شوند كه با دريافت دستور از پردازنده سيستم عمل مي كنند. براي تشخيص بروز تصادف از دو رديف سنسور استفاده مي نماييم؛ سنسورهاي لرزشي و سنسور هاي صوتي. به اين صورت كه ابتدا مقدار پارامتري مشخصي از لرزش و حركت ناگهاني را بر روي پردازنده سنسورهاي لرزشي تعريف مي كنيم، اين سنسورها به گونه اي طراحي شده اند كه قابليت حركت آزادانه درون سنسور به هر طرف را دارند، پردازنده سنسور لرزشي حركت اين ميله محرّك را پردازش مي كند، به هنگام بروز تصادف بر اثر ضربه اين ميله درون سنسور به صورت ناگهاني حركت مي كند. پردازنده ميزان حركت و جهت حركت اين ميله را آناليز مي كند، هرگاه ميزان حركت ميله از پارامتري كه به پردازنده تعريف شده است بيشتر باشد، سيستم بروز ضربه در خودرو را تشخيص مي دهد. جهت حركت ميله نشان دهنده جهت برخورد با خودرو است، به عنوان مثال اگر تصادف از عقب خودرو باشد چون ضربه به قسمت عقب خودرو وارد شده است، خودرو را به سمت جلو پرتاب خواهد نود و ميله درون سنسور به سمت عقب حركت خواهد كرد، با اين روش مي توان محل دقيق اصابت با خودرو را تشخيص داد و بر اساس محل تصادف سنسورهاي مشخص شروع به ذخيره و پردازش تصوير خوردو اصابت كننده خواهد كرد. براي افزايش دقّت در سيستم از سنسورهاي صوتي در كنار سنسور لغزشي ياد شده استفاده خواهيم نمود چون ممكن است ضربه وارده به خودرو در اثر تصادف نبوده مثلا\\" در اثر گذر طبيعي خودرو يا مواردي از اين قبيل باشد. لذا براي افزايش دقت عمل سيستم از سنسورهاي صوتي براي تشخيص وقوع تصادف استفاده مي كنيم. به اين صورت كه صوت ضربه به قسمت هاي مختلف خودروها با توجه به آلياژ مورد استفاده در ساخت آن به پردازنده سيستم تعريف مي شود، هرگاه سنسورهاي لرزشي بروز ضربه را در قسمت خاصي از خودرو تشخيص دادند پردازنده سنسور صوتي، صوت ايجاد شده در محيط را با صوت تعريف شده مقايسه مي كند و در صورت مطابقت بروز ضربه تصادفي در نقطه مورد نظر خودرو را تشخيص مي دهد. با اين روش مكمل شدّت تصادف و محل دقيق اصابت به صورت كامل براي سيستم مشخص مي شود و سيستم هاي ذخيره تصوير و پردازش تصوير بر اساس اين پارامترهاي دريافتي عمل كرده و اطلاعات خودرو را ثبت مي كنند.